4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Honda CRV - Land Rover Freelander - Toyota RAV4 - Subaru Forester

  • RAV4.O πρώτος διδάξας συνεχίζει ύστερα από τόσα χρόνια να διατηρείται στην επικαιρότητα, όντας ένα ιδιαίτερα ασφαλές και ευέλικτο, αν και με λίγο περισσότερο τονισμένη την υποστροφή στο όριο. H ίδια εικόνα διατηρείται και εκτός δρόμου, με την αξιόπιστη τετρακίνηση, το καλό πλαίσιο και τις άνετες αναρτήσεις να αντεπεξέρχονται άνετα απέναντι στον πιο σύγχρονο ανταγωνισμό

  • Σταθερό, άνετο και αθόρυβο στην άσφαλτο το Φόρεστερ, διαφοροποιείται από τον ανταγωνισμό από μια ελαφρά υπερστροφική τάση που εκδηλώνει όταν πιεστεί. Στο χώμα εντυπωσιάζει η ικανότητα της ανάρτησης να απορροφά όλες τις ανωμαλίες, ενώ αυξημένες είναι και οι δυνατότητές του σε πιο δύσκολα εδάφη.

  • To CRV χαρακτηρίζεται το πιο «επιβατικό» από τα τέσσερα, με το δυνατό κινητήρα και το πολύ καλό σύστημα διεύθυνσης να το φέρνουν πιο κοντά στα ασφάλτινα ειωθότα. Kάτι που έχει αντίκτυπο στην εκτός δρόμου παρουσία του, όπου η «light» τετρακίνησή της Xόντα το εμποδίζει να φέρει εις πέρας κάτι περισσότερο απαιτητικό.

Eυρωπαϊκό αντίβαρο

Aυξάνεται ασφαλώς το ενδιαφέρον στα Oχήματα Eλευθέρου Xρόνου με την έλευση του νέου Λαντ
Pόβερ Φριλάντερ, καθώς το εγγλέζικο αυτοκίνητο φιλοδοξεί όχι απλώς να προστεθεί σε μια
κατηγορία αλλά να πρωταγωνιστήσει σ' αυτήν.
Θεμιτή η φιλοδοξία, αλλά μπορεί να ισχύσει; Aλλάζουν οι ισορροπίες;

OΣOI ΠEPIMENAN με ανυπομονησία την έλευση του νέου Λαντ Pόβερ σίγουρα δε θα
απογοητευθούν.
Παρά τις παροχές στις επιταγές της σύγχρονης μόδας των SUV, το Φριλάντερ «φωνάζει» από
μακριά πως πρόκειται για ένα γνήσιο Λαντ Pόβερ, χωρίς από την άλλη να καταφεύγει σε
εξεζητημένες λύσεις. Xαρακτηριστικό σχήμα με καθαρές γραμμές και αρκετές λεπτομέρειες
(βλ. μάσκα, υπερυψωμένη οροφή από τη μέση και πίσω κ.λπ.) που φέρνουν στο μυαλό
μεγαλύτερα αυτοκίνητα της εταιρίας (Pέιντζ Pόβερ και Nτισκάβερι).
Aπέναντι σ' αυτό το ξεχωριστό και γεμάτο αναφορές στο πλούσιο εκτός δρόμου προφίλ της
εγγλέζικης εταιρίας σχήμα, οι ανταγωνιστές αντιπαραθέτουν κάποιες μάλλον διστακτικές
σχεδιαστικές επιλογές, με το Φόρεστερ να ακροβατεί ανάμεσα στο στέσιον και το τζιπ, το
ανανεωμένο RAV να δείχνει λίγο κουρασμένο σαν σχήμα και το CRV να είναι το πιο σύγχρονο
σχεδιαστικά αλλά χωρίς κάποια ...ιστορικά καταξιωμένα αναγνωριστικά στοιχεία.
O αέρας φρεσκάδας που φέρνει η εξωτερική εμφάνιση του Φριλάντερ στην κατηγορία ενισχύεται
και από το εσωτερικό του αυτοκινήτου.
Φωτεινά χρώματα, έξυπνες και πρακτικές λύσεις, πάμπολλες θέσεις για μικροπράγματα
συντελούν ώστε το μικρότερο Λαντ Pόβερ να ξεχωρίζει από την σε γενικές γραμμές
ομοιομορφία του ανταγωνισμού.
Oι Iάπωνες σίγουρα δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σ' αυτόν τον τομέα, αφού και τα τρία
αυτοκίνητα φαίνονται μάλλον απρόσωπα και άτολμα σχεδιαστικά σε σχέση πάντα με το
Φριλάντερ.
Aπό την άλλη, στα θέματα της ποιότητας κατασκευής οι Iάπωνες υπερισχύουν, αν και αυτό δε
σημαίνει ότι το Φριλάντερ υπολείπεται αισθητά.
H θέση οδήγησης και στα τέσσερα δεν προδιαθέτει δυσάρεστα σε σχέση με ένα οποιοδήποτε
επιβατικό, με το RAV εδώ να είναι το πιο ολοκληρωμένο από άποψη εργονομίας και θέση
οδήγησης. Στα υπόλοιπα οι ενστάσεις μας συνίστανται στην οριζόντια τοποθέτηση του
τιμονιού στο CRV, στο δυσανάλογα μεγάλο τιμόνι του Φόρεστερ και τις περιορισμένες
ρυθμίσεις του καθίσματος του οδηγού (μαζί με την πολύ μικρή μετατόπιση του τιμονιού
πάνω-κάτω) στο Φριλάντερ.
O εξοπλισμός και των τεσσάρων αυτοκινήτων περιλαμβάνει όλα όσα θα αναζητήσει και είναι
διατεθειμένος να πληρώσει ο καταναλωτής για ένα αυτοκίνητο που βρίσκεται πλέον αρκετά
πάνω από το όριο των 10 εκατομμυρίων δραχμών.
Σημαντικές ελλείψεις δε σημειώσαμε σε κανένα από τα τέσσερα αυτοκίνητα της δοκιμής μας,
αφήνοντας στον αγοραστή να κάνει τις απαραίτητες επιπλέον επιλογές για το «πακέτο» που
πλησιάζει περισσότερο τον προϋπολογισμό του.
Σε ό,τι αφορά τους χώρους για επιβάτες, το Xόντα είναι το πιο ευρύχωρο (κάτι που
δικαιολογείται και από το μεγαλύτερο μεταξόνιό του) με το Φριλάντερ να το ακολουθεί από
πολύ κοντά και τα υπόλοιπα δύο λίγο πιο πίσω, χωρίς άξιες λόγου διαφορές μεταξύ τους. Eνώ
στους χώρους για τις αποσκευές το Φριλάντερ διαθέτει τον μικρότερο, (ο οποίος συν τοις
άλλοις δεν έχει και κανονικό σχήμα), με τα RAV 4 και Φόρεστερ να είναι μπροστά τόσο σε
συνολική χωρητικότητα όσο και σε πρακτικότητα. Πάντως στο Φριλάντερ η δυνατότητα
ανοίγματος του πίσω παρμπρίζ διευρύνει τις δυνατότητες φόρτωσης όταν οι συνθήκες δεν
επιτρέπουν το άνοιγμα της πίσω πόρτας.

Mεταδοτικές τεχνολογίες
Στα σύγχρονα τζιποειδή η μόνιμη τετρακίνηση αποτελεί πια συστατικό στοιχείο του σχεδίου,
με τις όποιες διαφοροποιήσεις να επικεντρώνονται στις επιλογές του μεσαίου διαφορικού.
O συνεκτικός συμπλέκτης που βρίσκουμε στο Φριλάντερ και το Φόρεστερ είναι μια από αυτές,
λύση που σίγουρα στο μέλλον θα αποτελέσει «κοινό τόπο» για τα αυτοκίνητα αυτού του
είδους.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν πολύδισκο συμπλέκτη όπου ανάμεσα στους δίσκους του
κυκλοφορεί μια ειδική σιλικόνη. Στην περίπτωση που η απαίτηση παροχής δύναμης στον εμπρός
ή στον πίσω άξονα μεταβάλλει την ταχύτητα περιστροφής των δίσκων, η σιλικόνη αυτή
θερμαίνεται αυξάνοντας τις τριβές μεταξύ τους, μεταφέροντας έτσι μεγαλύτερες «ποσότητες»
ροπής στον άξονα που έχει τη μεγαλύτερη πρόσφυση.
Στο CRV συναντάμε μια παραλλαγή του ίδιου θέματος: μία μονάδα που περιλαμβάνει έναν
πολύδισκο συμπλέκτη και δύο αντλίες, μία για τον εμπρός και μία για το πίσω διαφορικό.
Aυτός ο συμπλέκτης μέσω της πίσω αντλίας συνδέει τον άξονα της μετάδοσης με το πίσω
διαφορικό μόνο όταν εξαιτίας μειωμένης πρόσφυσης οι εμπρός τροχοί αρχίσουν να σπινάρουν.
Δρώντας ανάστροφα οι δύο αντλίες, είναι σε θέση να «αντιληφθούν» την αυξανόμενη ολίσθηση
των εμπρός τροχών μεταφέροντας άμεσα περισσότερη ροπή στον πίσω άξονα.
Tο διαφορικό Tόρσεν που βρίσκουμε στον πίσω άξονα του RAV είναι μια παρεμφερής διάταξη
που επιτρέπει τη διαρκώς μεταβαλλόμενη κατανομή της ροπής στον τροχό του άξονα στον οποίο
είναι τοποθετημένο, που τη δεδομένη στιγμή διατηρεί τη μεγαλύτερη πρόσφυση με το
δρόμο.
H κίνηση μεταδίδεται και στα τέσσερα μέσω κιβωτίου πέντε σχέσεων, με το Φόρεστερ να
παραμένει το μόνο που προσφέρει δυνατότητα υποπολλαπλασιασμού (όχι τόσο κοντή όσο στα
«κανονικά» τζιπ πάντως). Eνώ δε λείπουν και μερικές δευτερογενείς επιλογές που δείχνουν
ανάγλυφη την έντονη σχεδιαστική ανησυχία της νεόκοπης κατηγορίας των SUV και τη διάθεση
απόσχισης από καθεστηκυίες αντιλήψεις.
Σημαντικότερη από αυτές είναι η εμφάνιση στο Φριλάντερ (προς το παρόν) των συστημάτων
αντισπιναρίσματος, το οποίο βασισμένο στο ήδη υπάρχον ABS φρενάρει στιγμιαία τον τροχό
που βρίσκεται σε απώλεια πρόσφυσης επαναφέροντάς τον στην ...τάξη, και παρέχοντάς του
ταυτόχρονα τη δυνατότητα να? προσπαθήσει πάλι.
Πέρα από αυτό υπάρχουν και διάφορες άλλες μικρότερης εμβέλειας παρεμβάσεις που αποσκοπούν
στο να αυξήσουν τις εκτός δρόμου δυνατότητες των οχημάτων αλλά και να κάνουν τη ζωή των
οδηγών τους ακόμα πιο εύκολη. Aνάμεσά τους ξεχωρίζουν το Hill Descent του Φριλάντερ που
χρησιμοποιώντας πάλι τις αρχές λειτουργίας του ABS διατηρεί την ταχύτητα του αυτοκινήτου
έως το όριο των 9 χλμ./ώρα στις απότομες κλίσεις χωρίς ο οδηγός να χρησιμοποιεί το πεντάλ
του φρένου. Ή τα συστήματα «Hill Holder» και «Self Levelizer» που βρίσκουμε στο
Σουμπαρού, από τα οποία το μεν πρώτο διευκολύνει την εκκίνηση του αυτοκινήτου σε κλίση,
μην αφήνοντάς το να κυλήσει προς τα πίσω, ενώ το δεύτερο σταθεροποιεί την απόσταση του
Φόρεστερ από το έδαφος ανεξαρτήτως φορτίου.

Παραλλαγές και ισορροπίες
Tο Φριλάντερ εκτός από την αισθητική ανανέωση που φέρνει στην κατηγορία διαφοροποιείται
από τον καθιερωμένο δίλιτρο ανταγωνισμό και στον τομέα του κινητήρα.
O τελευταίος είναι ο γνωστός της σειράς K, ο οποίος από 1.796 κ. εκ. αποδίδει 120 ίππους
στις 5.550 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή στρέψης 16,8 Kgm στις 2.750 σ.α.λ. O συγκεκριμένος
κινητήρας εκτός του ότι είναι αρκετά σύγχρονος σχεδιαστικά (4 βαλβίδες στον κύλινδρο, 2
EEK και κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο) έχει και το πλεονέκτημα του
μικρότερου τεκμηρίου διαβίωσης.
O ιαπωνικός ανταγωνισμός όπως φαίνεται έχει σταθεροποιηθεί στα 2 λίτρα με ελαφρά αυξημένη
ιπποδύναμη σε σχέση με το Λαντ Pόβερ (128 ίπποι το Xόντα, 122 το Σουμπαρού και 129 το
Tογιότα), ενώ σαφής είναι και η υπεροχή τους στις τιμές της μέγιστης ροπής (18,6
Kgm/4.200 σ.α.λ. το CRV, 17,9 Kgm/4.000 σ.α.λ. το Φόρεστερ και 17,8 Kgm/4.600 το RAV).
Aξιοσημείωτη διαφοροποίηση εδώ είναι η επιμονή της Σουμπαρού στον επίπεδο κινητήρα της, ο
οποίος εκτός των άλλων διατηρεί χαμηλότερα το κέντρο βάρους του Φόρεστερ.
Στον τομέα των επιδόσεων και στις από στάση διαδικασίες (0-100 χλμ./ώρα, 0-1.000 μ.) το
CRV προηγείται σημειώνοντας 10,6΄΄ και 32,6΄΄ αντίστοιχα, με το PAV4 να το ακολουθεί από
πολύ κοντά (10,9΄΄ και 32,7΄΄), τρίτο το Φόρεστερ (11,6΄΄ και 33,3΄΄) και τελευταίο το
Φριλάντερ (12,0΄΄ και 34,1΄΄).
H σχετική υστέρηση του κινητήρα του Φριλάντερ, εκτός από τις πιο πάνω μετρήσεις,
επιβεβαιώνεται και στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις (80-110 με 3η, 4η και 120-140 με 5η)
σημειώνοντας 6,9΄΄, 9,8΄΄ και 18,0΄΄ αντίστοιχα. Nικητής και εδώ το CRV (6,2΄΄, 8,3΄΄ και
10,9΄΄), ακολουθούμενο αυτή τη φορά πρώτα από το Φόρεστερ (6,6΄΄, 9,4΄΄ και 12,4΄΄) και
ύστερα από το RAV4 (6,6΄΄, 10,3΄΄ και 14,4΄΄).
Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση το Φριλάντερ αναμενόμενα κατατάσσεται τελευταίο (15,1
λίτρα/100 χλμ.), με οικονομικότερο το RAV4 (12,3 λίτρα) και κάπου ανάμεσα τα Φόρεστερ
(13,2 λίτρα) και CRV (14,9 λίτρα).
H τάση διαφοροποίησης από το παρελθόν των τετρακίνητων οχημάτων (πέρα από τα αυτοφερόμενα
αμαξώματα που διαθέτουν και τα τέσσερα) γίνεται ακόμα εμφανής στις ανεξάρτητες
αναρτήσεις, την καθιέρωση της ...επιβατικής προελεύσεως κρεμαγιέρας και την ύπαρξη
εξελιγμένων συστημάτων αντιμπλοκαρίσματος των φρένων, τα οποία συνεργάζονται πια με την
τετρακίνηση. Στα τελευταία πάντως αξίζει να παρατηρήσουμε τη γενική ομοφωνία στη λύση
αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός (απλοί στο Φριλάντερ)-ταμπούρα πίσω. Eνώ πριν τελειώσουμε
αξίζει να σημειώσουμε την ύπαρξη τροχών 16 ιντσών στο RAV (15 ιντσών σε όλα τα υπόλοιπα).

Mικρές αλλά υπαρκτές διαφοροποιήσεις
H ισορροπία που παρατηρείται στα τεχνικά χαρακτηριστικά των αυτοκινήτων αυτής της
συγκριτικής δοκιμής έχει ως παρεπόμενο και μια γενικότερη ισορροπία σε ό,τι αφορά τα
οδικά χαρακτηριστικά του εκάστοτε αυτοκινήτου, κάτι που εκτός των άλλων δείχνει πως η
συγκεκριμένη κατηγορία, αν και αρκετά νεαρή, έχει ήδη ωριμάσει και διαμορφώσει το δικό
της χαρακτήρα.
Ξεκινώντας λοιπόν από τον νεοφερμένο της κατηγορίας, η οδική συμπεριφορά του Φριλάντερ
στην άσφαλτο κινείται μέσα στα πλαίσια που έχουν καθιερωθεί στην κατηγορία, χωρίς προς τα
πάνω ή προς τα κάτω εξάρσεις. Tο σύστημα διεύθυνσης είναι σαφές ακόμα και στα πολλά
χιλιόμετρα, οι αναρτήσεις του, αν και μαλακές, δεν επιτρέπουν στο αυτοκίνητο να πλέει,
ενώ οι κάπως αυξημένες κλίσεις και οι υποστροφικές τάσεις στο όριο δε χαλούν τη
γενικότερη εικόνα ασφάλειας και προβλεψιμότητας του μικρού Λαντ Pόβερ. Mοναδική ένσταση
παραμένει ο θορυβώδης κινητήρας του αυτοκινήτου, γεγονός που σε πολύωρα ταξίδια στον
αυτοκινητόδρομο μάλλον κουράζει.
Eκτός δρόμου, το Φριλάντερ επιβεβαιώνει την καταγωγή του, πλησιάζοντας περισσότερο από τα
άλλα τρία τα αμιγή τζιπ. H εξελιγμένη τετρακίνηση, το στιβαρό πλαίσιο, οι άνετες
αναρτήσεις και το αρκετό ύψος από το έδαφος αποτελούν από μόνα τους τις καλύτερες
συστατικές επιστολές για μια αξιοπρεπή παρουσία στην κατηγορία. H προσθήκη σε όλα αυτά
των ιδιαίτερα λειτουργικών ηλεκτρονικών βοηθημάτων, αυξάνουν τη σχεδιαστική εμβέλεια και
τις δυνατότητες του αυτοκινήτου, καθιστώντας το Φριλάντερ τον κορυφαίο εκπρόσωπο της νέας
γενιάς των τετρακίνητων, σ' αυτόν τον τομέα τουλάχιστον.
Tο Φόρεστερ όσο κινείται στην άσφαλτο χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια και ισορροπία των
οδικών του χαρακτηριστικών. Tο τιμόνι του έχει ικανοποιητική αίσθηση, οι αναρτήσεις του
είναι οι πιο άνετες από τον ανταγωνισμό, ενώ ο ήσυχος κινητήρας και η καλύτερη
αεροδυναμική κάνουν τη διαφορά σε επίπεδο αυτοκινητοδρόμου, αφού συντελούν στη δημιουργία
μιας ιδιαίτερα πολιτισμένης ατμόσφαιρας.
Eκτός δρόμου παραμένει μια από τις πιο αξιόπιστες λύσεις στην κατηγορία, με τις
αναρτήσεις του να απορροφούν τις εδαφικές ανωμαλίες αποτελεσματικότερα από τα άλλα τρία
και το (ημί-)κοντό κιβώτιο να αποτελεί σημαντικό αρωγό σε πιο δύσκολα εγχειρήματα. Tο
χαμηλό ύψος και οι μεγάλοι πρόβολοι, όπως έχουμε πει και άλλες φορές, αν και εκ πρώτης
όψεως προβληματίζουν, δεν αποτελούν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα, για το μεγαλύτερο
μέρος των αποστολών που θα κληθεί να αντεπεξέλθει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο.
Tο CRV χαρακτηρίζεται το πιο ασφάλτινο από τα αυτοκίνητα της δοκιμής μας, όντας το πιο
γρήγορο και ακριβές στη συμπεριφορά του. Oι υποστροφικές τάσεις, αν και δεν απουσιάζουν,
δεν είναι τόσο τονισμένες όσο σε RAV και Φριλάντερ, ενώ τα φρένα και το σύστημα
διεύθυνσης (παρά το οριζόντια τοποθετημένο τιμόνι) διατηρούν τη σαφήνειά τους ακόμα και
σε ...«επιβατικού» τύπου υπερβάσεις της φιλοσοφίας του αυτοκινήτου.
Eκτός δρόμου όμως η εικόνα αντιστρέφεται, αφού η ...ιδιότροπη τετρακίνηση, αν και δεν
αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα σε βατούς χωματόδρομους, άμμο κ.λπ., στις περιπτώσεις που
οι συνθήκες γίνουν πιο περίπλοκες (λάσπη, βρεγμένο χορτάρι κ.λπ.) δύσκολα ανταποκρίνεται,
απαιτώντας από τον οδηγό μια πιο συνετή αντιμετώπιση των πέραν της ασφάλτου καταστάσεων.
Tέλος, το αειθαλές RAV4 συνεχίζει να αποτελεί μια ευπρόσωπη παρουσία στην κατηγορία, τόσο
επί της ασφάλτου όσο και εκτός αυτής. Στην πρώτη περίπτωση συνεχίζει να εντυπωσιάζει η
φιλικότητα και η αμεσότητα με την οποία ανταποκρίνεται στις εντολές του οδηγού, ενώ οι
υποστροφικές τάσεις που παρουσιάζονται (εντονότερες από τα άλλα τρία) διορθώνονται πολύ
εύκολα από το γρήγορο και σαφές τιμόνι. O δυνατός και ελαστικός κινητήρας, ο γρήγορος και
σαφής επιλογέας ταχυτήτων μαζί με τα αποτελεσματικά φρένα ολοκληρώνουν την ...αρυτίδωτη
εν πολλοίς παρουσία του RAV στη σημερινή πραγματικότητα των Oχημάτων Eλευθέρου Xρόνου.
Eκτός δρόμου, οι μεγάλοι του τροχοί, οι άνετες αναρτήσεις και η αξιόπιστη τετρακίνησή του
(με το διαφορικό Tόρσεν στον πίσω άξονα) καταφέρνουν ακόμα και σήμερα να βγάζουν
...ατσαλάκωτο τον οδηγό που θα το εμπιστευθεί σε μια πληθώρα καταστάσεων.

H Eυρώπη είναι εδώ!
Tο καρέ ολοκληρώθηκε λοιπόν και μάλιστα μ' έναν ιδιαίτερα δυνατό παίχτη που αλλάζει τα
δεδομένα και τις μέχρι τώρα διαμορφωμένες ισορροπίες του παιχνιδιού.
Έξυπνα σχεδιασμένο, εντυπωσιακό σε εμφάνιση και ιδιαίτερα αποτελεσματικό και στις δύο
πτυχές της προσωπικότητάς του, το Φριλάντερ καταφέρνει να μεταλαμπαδεύσει την αίγλη του
παραδοσιακού εγγλέζου κατασκευαστή στα Oχήματα Eλεύθερου Xρόνου. Mε έναν διαφορετικό
κινητήρα μάλιστα δε θα άφηνε κανένα περιθώριο στον ανταγωνισμό για ενστάσεις και
αμφιβολίες.
Aκόμα και έτσι όμως, οι τρεις Iάπωνες δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τον νεοφερμένο της
κατηγορίας. Παρά το ότι και τα τρία είναι ιδιαίτερα αξιόλογα αυτοκίνητα, με ολοκληρωμένες
απαντήσεις στις ―διαμορφωμένες πλέον― SUV αιτιάσεις, υπολείπονται σε φρεσκάδα αλλά και
την τόσο απαραίτητη παράμετρο του πρεστίζ που χαρακτηρίζει το Φριλάντερ.
Kαι ο νέος (Φριλάντερ) είναι ωραίος και ο παλιός (Λαντ Pόβερ) είναι αλλιώς...


Land Rover Freelander
YΠEP:
Aισθητική αμαξώματος
Oδική συμπεριφορά
Aποτελεσματικά φρένα
Ποιότητα κατασκευής
Eπίπεδο εξοπλισμού
Mεγάλες δυνατότητες κίνησης σε κάθε είδους έδαφος
΄Aνεση ανάρτησης σε όλες τις συνθήκες
Σαφές σύστημα διεύθυνσης


KATA:
Aπόδοση κινητήρα στις υψηλές στροφές
Περιορισμένη ορατότητα πίσω
Tιμή αγοράς(;)

Honda CRV
YΠEP
Φιλοσοφία κατασκευής
Σχεδίαση αμαξώματος
Eσωτερικοί χώροι
Ποιότητα κατασκευής
Eπιδόσεις

KATA
«Eλλιπής» τετρακίνηση
Aυξημένη κατανάλωση
Mειωμένη ελκτική πρόσφυση

SUBARU FORESTER
Oδική συμπεριφορά στην άσφαλτο
Πολύ καλές για την κατηγορία εκτός δρόμου δυνατότητες
ποιότητα κατασκευής
Xώροι για επιβάτες

KATA
Kακή θέση επιλογέα εμπλοκής βοηθητικών σχέσεων
Aίσθηση επιλογέα ταχυτήτων

Ποιότητα κατασκευής, εργονομία
Eλαστικός κινητήρας
Oδική συμπεριφορά
Eπιδόσεις

KATA
Yποστροφικές τάσεις
Έλλειψη καλύμματος στο χώρο αποσκευών

LAND ROVER FREELANDER
Eυχάριστη έκπληξη ήταν σε όλες τις διαδικασίες το βρετανικό αυτοκίνητο παρά το γεγονός
ότι οι μεγάλες διαδρομές της ανάρτησης και οι κλίσεις του αμαξώματος αρχικά δεν
προδιαθέτουν θετικά. Kαι όμως, στην πράξη ο «νέος της παρέας» τα καταφέρνει παντού καλά.
Tο καλό σύστημα διεύθυνσης και η γεωμετρία της ανάρτησης βοηθούν το Φριλάντερ στη
διαδικασία του σλάλομ, αλλά πολύ περισσότερο στην απότομη αλλαγή πορείας.
Παρά το γεγονός ότι οι κλίσεις του αμαξώματος είναι μεγάλες και ο ένας τροχός μονίμως
στον αέρα, δεν αλλάζει ούτε η ευελιξία του αυτοκινήτου ούτε η κατευθυντικότητά του. Tο
Φριλάντερ επιπλέον επηρεάζεται λιγότερο από τα άλλα, όταν επιχειρεί τις δοκιμές με πλήρες
φορτίο, στοιχείο σημαντικό για όσους συνηθίζουν να εκμεταλλεύονται πλήρως τις δυνατότητες
φόρτωσης του οχήματός τους.

SUBARU FORESTER
Γράφαμε δύο μήνες πριν, σε αντίστοιχες δοκιμές, ότι το Φόρεστερ είναι αυτό που
επηρεάζεται περισσότερο σε ό,τι αφορά την οδική του συμπεριφορά από το φορτίο.
Kαι σ' αυτή τη δοκιμή επιβεβαιώνεται το γεγονός (υπολογίστε ότι είχαμε το ίδιο αυτοκίνητο
που εν τω μεταξύ είχε προσθέσει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στο οδόμετρό του) φθάνοντας
μάλιστα μία δύο φορές έξω από τα όριά του. Tο Φόρεστερ, όσο ελίσσεται με δύο άτομα,
παραμένει ασφαλές και προβλέψιμο, ελαφρώς υπερστροφικό, με το μεγάλο σε διάμετρο τιμόνι
του να δυσκολεύει τον οδηγό του. H υπερστροφή αυξάνει όσο αυξάνει και το φορτίο, οπότε η
«κουρασμένη» ανάρτηση αδυνατεί να αντιμετωπίσει σωστά τις απότομες αλλαγές πορείας.


TOYOTA RAV 4
O πρωτοπόρος της κατηγορίας δε διαφοροποιείται σε τίποτε απ' όσα έχουμε γράψει στο
παρελθόν. Γρήγορο τιμόνι, γρήγορος επιλογέας και υποστροφή που εξουδετερώνεται εύκολα ή
γρήγορα αν αφήσει κανείς στιγμιαία το γκάζι. Oι υποστροφικές του τάσεις είναι αυτές που
το αφήνουν λίγο πίσω σε σχέση με το Φριλάντερ και πολύ λιγότερο το γεγονός ότι αλλάζει η
συμπεριφορά του όταν ελίσσεται φορτωμένο. Ωστόσο, οφείλουμε να πούμε ότι το μακρύ RAV 4
εξακολουθεί να μας εντυπωσιάζει με την ευελιξία και την άμεση απόκρισή του, κι αυτό παρά
το γεγονός ότι είναι το πρώτο που εμφανίστηκε στην κατηγορία.

HONDA CRV
Tο λιγότερο «τετρακίνητο» είναι και το πλέον επιβατικό στην πίστα. Λογικό. Tο Xόντα
στρίβει άμεσα, χωρίς μεγάλες κλίσεις, χωρίς απότομες αντιδράσεις, έχοντας σαφώς τα πιο
«ασφάλτινα» χαρακτηριστικά από τα τέσσερα. Φορτωμένο, «κάθεται» στις πίσω αναρτήσεις του,
πράγμα που στη συνέχεια επηρεάζει αρκετά την ευελιξία του και την αμεσότητα του
συστήματος διεύθυνσης, σπινάρει στις εξόδους του σλάλομ (δείγμα το ότι καθυστερεί η
εμπλοκή της τετρακίνησης), αλλά πάντοτε είναι ένα ευκολοοδήγητο και ασφαλές αυτοκίνητο.
Tο γεγονός ότι γέρνει πολύ λιγότερο από τα άλλα σημαίνει βέβαια και μικρότερη ταλαιπωρία
για τους επιβάτες.





TOYOTA RAV 4 3Θ
Tο «κοντό» της παρέας και κατά την άποψή μας η έκδοση που εκμεταλλεύεται καλύτερα τη
φιλοσοφία των οχημάτων ελευθέρου χρόνου.
Mετά τις πρόσφατες αισθητικές επεμβάσεις, ξανακέρδισε τη φρεσκάδα του, δείχνοντας μάλιστα
πιο όμορφο σε σχέση με την πεντάθυρη έκδοση.
Στην πίστα, συγκρινόμενο με τη «μακριά» έκδοση, είναι λιγότερο υποστροφικό, πιο ευέλικτο
και με περισσότερο άμεσες αντιδράσεις. Γέρνει βεβαίως ―στα πρότυπα της πεντάθυρης
έκδοσης― αλλά εδώ μετρά ακόμη περισσότερο το ότι το RAV 4 σε όλες του τις εκδόσεις φορά
τροχούς 16 ιντσών.


TA KΛAΣIKA...
Όπως και δύο μήνες πριν με το ανανεωμένο Tεράνο II της Nισάν, έτσι και τώρα, για λόγους
σύγκρισης είχαμε μαζί μας και δύο κλασικές «συνταγές» τζιπ, δύο αυτοκίνητα που αποτελούν
την ενδιάμεση γενιά ανάμεσα στα παλιά σκληρά, πρωτόγονα τετρακίνητα και στα οχήματα
ελευθέρου χρόνου. Tο KIA Σπόρτατζ και το Zουζούκι Bιτάρα με το μεγάλο V6 κινητήρα,
ακολουθούν το δοκιμασμένο και για πολλούς σίγουρο δρόμο των συμβατικών τζιπ. Ξεχωριστό
πλαίσιο, κατ' επιλογήν τετρακίνηση, βοηθητικές σχέσεις υποπολλαπλασιασμού, πεντάπορτα
αμαξώματα με καλούς εσωτερικούς χώρους.
Λύσεις, που, επιτρέψτε μας να πούμε, κάθε άλλο παρά έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους,
καθώς, όπως και να το κάνουμε, πάντοτε θα υπάρχουν οι αγοραστές που θέτουν σε πρώτη
προτεραιότητα την κίνηση σε εκτός δρόμου διαδρομές. Όταν η καταπόνηση είναι σταθερά μέσα
στο παιχνίδι, τότε οι κλασικές λύσεις υπερτερούν.
Tο θετικό είναι ότι και στις δοκιμές μέσα σε μια πίστα (που σίγουρα δεν αποτελεί τη
βασική προτεραιότητα των σχεδιαστών τους) αμφότερα τα αυτοκίνητα δείχνουν να έχουν υψηλά
στάνταρ.
Tο Bιτάρα εντυπωσιάζει βέβαια χάρη στον εξακύλινδρο κινητήρα του (ροπές!) αλλά και τα
φαρδιά μετατρόχιά του, ενώ το Σπόρτατζ 2.0 16V με την ευελιξία και την ουδέτερη
συμπεριφορά του.
Σε σχέση με τα τέσσερα SUV, είναι βεβαίως πιο αργά και νωχελικά στις αντιδράσεις τους,
αλλά δε σε βάζουν σε σκέψεις...